Styl biedermeier królował na początku i w połowie XIX wieku jako odpowiedź na przepych nurtu Empire, z którego również czerpał inspirację. Bogate zdobienia i arystokratyczne dodatki zamieniono na prostotę i funkcjonalność, jednocześnie dbając o estetyczny wygląd elementów wyposażenia. Popularny okres w świecie sztuki i architektury wnętrz przejawiał się głównie we wzornictwie - umiarkowaniem w zdobnictwie i prostotą kształtów Co warto wiedzieć o biedermeier, ( piszemy mała literą tak jak renesans czy klasycyzm)czyli o stylu uznawanym za ostatnią fazę rozwoju klasycyzmu w Europie?

Krótka historia stylu biedermeier

Styl biedermeier rozwinął się w Europie Środkowej w latach 1815 -1848 przede wszystkim w Austrii i Niemczech, jednak jego wpływy były dostrzegalne nawet w Rosji. Za jego początek uznaje się Kongres wiedeński i zakończenie epoki napoleońskiej, podczas gdy ostatnie dni nurtu datuje się na Wiosnę Ludów, kiedy to zaczął dominować eklektyzm. Co ciekawe, jest on odpowiednikiem amerykańskiego stylu federalnego i regeneracji w Anglii. Sama nazwa Biedermeier pochodzi od nazwiska bohatera wierszy satyrycznych autorstwa Ludwiga Eichrodta - Biedermaiers Liederlust, który był postacią konserwatywną, bez aspiracji i ograniczonych poglądach.

Biedermeier - styl mieszczan dla mieszczan?

Romantyczni artyści określili biedermeier stylem mieszczan dla mieszczan, jednak tak naprawdę nie został on nigdy dokładnie zdefiniowany. W przeciwieństwie do innych nurtów w świecie architektury wnętrz i sztuki nie powstały manifesty programowe, co po wielu latach utrudnia zaliczenie niektórych przedmiotów i dzieł właśnie do tego XIX-wiecznego okresu. W jaki sposób objawiał się styl biedermeier w meblarstwie? W tej kwestii twórcy kładli największy nacisk na funkcjonalność i wygodę, które do dnia dzisiejszego nie straciły ważności w aranżacji przestrzeni. Użyteczne meble z delikatnymi zdobieniami w postaci pasów i motywów kwiatowych miały przede wszystkim odpowiadać potrzebom klasy średniej. Projektowane przedmioty były wykonywane głównie z tworzyw o jasnych, ciepłych barwach - najczęściej były to różne gatunki drewna, np. orzech, dąb, wiśnia, grusza, czereśnia i brzoza. Ich wybór nie był przypadkowy. Z uwagi na to, że styl Biedermeier był dedykowany mieszczanom, postawiono na łatwo dostępne, rodzime rodzaje surowca, na które było ich po prostu stać. Charakterystyczna forma musiała być jednak ładna. Choć początkowo zrezygnowano z arystokratycznego przepychu, to z biegiem lat stosowano coraz więcej dekoracji na meblach. Ich kształt pozostał jednak bez zmian - geometryczne, proste kształty, często nawiązujące do portyków, pasiaste o obicia czy stoły na jednej nodze to charakterystyczne elementy stylu Biedermeier.