Eleganckie meble z dawnych epok często zachwycają detalami i precyzją wykonania. Jednak czy antyczna sofa i kanapa to tak naprawdę ten sam element wyposażenia wnętrz? Jakie są różnice między tymi meblami? Przeczytaj nasz artykuł i rozwiej swoje wątpliwości raz na zawsze.

Jakie jest pochodzenie antycznych sof i kanap?

Terminy sofa i kanapa pojawiły się na początku XVIII wieku, odnosząc się do tapicerowanych mebli przeznaczonych dla kilku osób. Antyczne sofy wywodzą się z Bliskiego Wschodu, gdzie pełniły funkcję niskich, wydłużonych siedzisk z miękkimi poduszkami. Początkowo były to proste meble, używane głównie w bogatych domostwach i pałacach. Natomiast kanapy mają swoje korzenie w Europie, a ich pierwowzorem była włoska cassapanca – drewniana skrzynia z siedziskiem i oparciem. W miarę upływu czasu ten zabytkowy mebel ewoluował, zyskując oparcia i podłokietniki. W Anglii ok. 1880 roku pojawiła się ikoniczna kanapa Chesterfield znana z głębokiego pikowania i eleganckiego wyglądu. Zapoczątkowała ona powszechne stosowanie sprężyn w meblarstwie. Różnice w pochodzeniu zabytkowych sof i kanap wpłynęły na ich formę, funkcję i styl, tworząc unikalne elementy wystroju wnętrz.

Różnice w konstrukcji oraz funkcjonalności antycznych sof i kanap

Antyczne sofy były meblami głównie do siedzenia i odpoczynku. Często miały one prostą ramę tapicerowaną tkaniną na siedzisku i oparciu oraz wspartą na toczonych nóżkach. Pierwsze sofy przypominały zestawione krzesła obite gładkimi tkaninami lub materiałami w pasy. Natomiast kanapy miały wszechstronne zastosowanie, ponieważ często można je było rozkładać. Niektóre modele posiadały także skrzynie pod siedziskiem do przechowywania pościeli lub innych przedmiotów. Zabytkowe kanapy po rozłożeniu mogły pełnić również funkcję łóżka, co było niezwykle praktycznym rozwiązaniem.

Jakie są różnice stylistyczne między zabytkowymi sofami a kanapami?

Styl antycznych sof był inspirowany kulturą Bliskiego Wschodu, a więc stawiał na prostotę i elegancję. Z reguły meble te miały delikatne zdobienia i były tapicerowane luksusowymi tkaninami, takimi jak jedwab czy aksamit. Zabytkowe kanapy, zwłaszcza te w stylu angielskim, charakteryzowały się masywną formą, która nadawała im elegancki i dostojnego wyglądu. Wzory tapicerek tych antycznych mebli charakteryzowały się bogatymi zdobieniami — często z motywami kwiatowymi lub geometrycznymi. Stare kanapy miały też rzeźbione elementy, co wynikało z ich funkcji reprezentacyjnej w domach arystokracji. Natomiast antyczne sofy skupiały się bardziej na komforcie użytkowania.

Materiały i techniki wykorzystywane do produkcji antycznych sof i kanap

Antyczne sofy wykonywano głównie z drewna szlachetnych gatunków, takich jak mahoń, orzech czy dąb, co podkreślało ich elegancję. Za to do produkcji stelaży zabytkowych kanap często używano drewna bukowego lub sosnowego, a ich tapicerka była bogato zdobiona haftami i wzorzystymi materiałami, takimi jak gobeliny i żakardy. Techniki rzemieślnicze stosowane przy tworzeniu antycznych sof koncentrowały się na prostocie. Meble te były precyzyjnie rzeźbione i wykończane dekoracyjnymi gwoździami. Natomiast kanapy wyróżniały się pikowaniem tapicerki i często zastosowaniem mechanizmów umożliwiających ich rozkładanie.

Chociaż dzisiaj używa się pojęć sofa i kanapa jako określeń bliskoznacznych, to te zabytkowe meble różnią się funkcjonalnością i wykończeniem. Naszym zdaniem na pewno wyróżniają się one kunsztem wykonania. Jeśli szukasz stylowych antyków do swojego domu, koniecznie zajrzyj do naszego sklepu, gdzie dostępne są zabytkowe meble z różnych epok.