Antyki to wymagające szczególnej uwagi, aczkolwiek niezwykle prestiżowe elementy wyposażenia, często kojarzone z kunsztownymi zdobieniami i bogatą historią. Ich wyjątkową grupę stanowią meble w stylu boulle, wyróżniające się precyzyjnymi, niezwykle ornamentalnymi zdobieniami, których nie sposób pomylić z żadną inną stylistyką.

Praktyczne sekretery - meble kryjące tajemnice Wzrost znaczenia  edukacji sprawił, że meble do pisania coraz częściej zaczęły pojawiać się także we wnętrzach domostw należących do przedstawicieli klasy średniej. Dużą popularnością obok biurka  cieszyła się szczególnie sekretera. Wszystko ze względu na jej funkcjonalność. Sprzęt tego typu znany był już w XVI stuleciu, ale szczególną popularność zdobył w okresie biedermeieru. Dzięki kolumnowej budowie łatwo wkomponowywał się w całość pomieszczenia, oszczędzając jednocześnie przestrzeń, co nie było bez znaczenia w mieszkaniach ulokowanych w mieszczańskich kamienicach.

Karciaki i niciaki - stylowe dodatki do wnętrza Meble przeznaczone do gier, zwane popularnie karciakami, jak i meble do szycia, potocznie określane jako niciaki, traktowane były w dawnych epokach, jako przedmioty zbytkowe i rzadkie. Nie należały do podstawowego wyposażenia przeciętnego domu, ale powstawałyjako obiekty luksusowe, na zamówienie osób majętnych. O ich wysokiej cenie decydował zarówno kunszt wykonania, jak i rodzaj użytego materiału. Jedne stoliki były intarsjowane, inne inkrustowane, nierzadko używano szlachetnych gatunków drewna jak heban, drewno atłasowe, palisander, a do inkrustacji wykorzystywano kość słoniową, mosiądz czy masę perłową.

Antyki w stylu biedermeier. Klasyczna funkcjonalność. Styl biedermeier narodził się w Niemczech i Austrii w okresie po zakończeniu wojen napoleońskich i dominował w krajach Europy Środkowej. Rozprzestrzenił się także w państwach skandynawskich. Okres jego rozkwitu przypada na lata od 1815 do 1848 roku. Rozpoznawany jest przede wszystkim w meblarstwie, ale styl biedermeier to także malarstwo, porcelana, szkło czy muzyka i literatura. Nazwę zawdzięcza połączeniu przymiotnika „bieder”, co z niemieckiego znaczy „poczciwy”, „prosty” i końcówki „meier” typowej dla większości niemieckich nazwisk. Pierwszy raz nazwy biedermeier na określenie nurtu użyto dopiero w latach 30-tych XIX wieku.

Ceramika towarzyszyła człowiekowi od najdawniejszych czasów. Nasi przodkowie wytwarzali ją zarówno w celach użytkowych, dekoracyjnych, jak i kultowych. Najstarsze znaleziska dowodzące umiejętności tworzenia ceramiki sięgają czasów prehistorycznych.   Ceramika to wspólna nazwa dla wszystkich jej odmian, do których – w zależności od rodzaju użytych surowców i właściwości czerepu – należą: wyroby garncarskie, fajans, kamionka, biskwity i porcelana. Ze względu na przeznaczenie, rozróżniamy ceramikę: naczyniową, rzeźbiarską, architektoniczną (okładziny, cegły glazurowane), kultową, ozdoby i drobne przedmioty użytkowe. Ale porcelana będzie zawsze jej najdoskonalszą i najszlachetniejszą odmianą.

Styl biedermeier królował na początku i w połowie XIX wieku jako odpowiedź na przepych nurtu Empire, z którego również czerpał inspirację. Bogate zdobienia i arystokratyczne dodatki zamieniono na prostotę i funkcjonalność, jednocześnie dbając o estetyczny wygląd elementów wyposażenia. Popularny okres w świecie sztuki i architektury wnętrz przejawiał się głównie we wzornictwie - umiarkowaniem w zdobnictwie i prostotą kształtów Co warto wiedzieć o biedermeier, ( piszemy mała literą tak jak renesans czy klasycyzm)czyli o stylu uznawanym za ostatnią fazę rozwoju klasycyzmu w Europie?